„Ana, mən sənə deyə bilərəm ki, bura necə daralıb.
Mənim əvvəlki komfortlu evim indi şkaf kimi görünür. Mən onsuz da lazımı qaydada uzanmıram. Mən anlamıram, siz o qədər gülməli düşünürsünüz ki: «Baxın onun dizləri ...» və «Əla, bu ayaqları ola bilər!». Mən danışdıqlarınızın hamısını eşidirəm. Yox, mən zarafat edə bilmirəm, amma mənim qəhqəhə ilə gülmək üçün daha yerim qalmayıb.
Sizin nə qərar verdiyiniz, düzünü desəm, məni maraqlandırmır, hovuzda su ilə doğulacam, xəstəxanada və ya evdə anadan olacam. Əsas vacib olan budur ki, sən özünü rahat hiss edirsən və mən doğuş kanalından rahat keçə biləcəyəm. O zaman sən məni dərhal qucağına ala biləcəksən.”